Weer terug, maar dan?

25.1.063

Op een dag verschijnt bij de ombudsman een gezin met een aantal minderjarige kinderen. Alle leden van het gezin hebben een Nederlands paspoort, maar hun wortels liggen in een ander land. De vader van het gezin woont al geruime tijd in Groningen. De moeder is op een gegeven moment met de kinderen weer naar het land van herkomst vertrokken maar vanwege omstandigheden is ze onlangs, met de kinderen, weer teruggekomen naar Nederland, naar Groningen. De moeder en de kinderen hebben geen formele verblijfplaats. De vader bewoont slechts één kamer en heeft onvoldoende mogelijkheden om de hele familie te huisvesten. De moeder en de kinderen verblijven nu soms bij leden uit hun gemeenschap, soms toch bij de vader, maar al met al is dit een onhoudbare situatie. Ze hebben zich gemeld bij WIJ Groningen voor hulp. WIJ geeft vervolgens verwarrende signalen af. Aan de ene kant wordt gezegd dat WIJ niets kan betekenen, het is de eigen verantwoordelijkheid van de ouders, aan de andere kant krijgt het gezin een aantal keren te horen dat ze niet overal moeten aankloppen want WIJ is toch echt nu het eerste loket.

Zo schiet het niet op en vanwege de minderjarige kinderen neemt de ombudsman dezelfde dag contact op met de gemeente of men daar wil kijken of deze mensen zich kunnen inschrijven in de gemeente Groningen zodat ze daarna andere zaken kunnen aanvragen zoals een uitkering en wellicht woonurgentie. Dit wordt voortvarend opgepakt en aan het eind van de week is een briefadres geregeld en zijn andere relevante onderdelen binnen de gemeente ingeschakeld. Dat is een mooie samenwerking tussen gemeente en ombudsman.