Gemist afscheid

25.1.008

Een vrouw vertelt dat zij graag de laatste eer wilde bewijzen aan een goede vriend. Omdat de gemeente de uitvaart regelt, heeft zij gebeld met de gemeente of zij tijdens de uitvaart iets mocht zeggen. Ze krijgt te horen dat dit niet mag. Op haar vraag wanneer de uitvaart zal zijn en of zij mag komen, zou de gemeente nog terugkomen. Omdat ze vervolgens niets hoort, neemt ze weer contact op met de gemeente. De uitvaart blijkt al geweest. De vrouw voelt zich tekortgedaan omdat zij geen afscheid van haar vriend heeft kunnen nemen. Ze gaat naar de ombudsman.
De ombudsman hoort van de gemeente dat iedereen in principe een gemeentelijke uitvaart mag bijwonen en dat er meestal ruimte is voor nabestaanden en belangstellenden om een bijdrage te leveren. De gemeente geeft aan dat zij in eerste instantie begreep dat de vrouw de uitvaart zelf wilde regelen. Dan is er geen sprake van een gemeentelijke uitvaart en gelden andere regels (bijvoorbeeld voor de kosten). Hoe het gesprek is verlopen, is niet meer na te gaan. Toen in een later telefoongesprek voor de gemeente duidelijk werd dat de vrouw enkel de uitvaart wilde bijwonen, is haar beloofd dat de gemeente hierop terug zou komen. Die belofte is helaas niet nagekomen, erkent de gemeente. De gemeente vindt het spijtig dat de vrouw niet is uitgenodigd voor de uitvaart en hierdoor geen afscheid heeft kunnen nemen.