Onnodige parkeervergunning?

Trefwoorden: coulance, informatieverstrekking, parkeervergunning

Een vrouw beklaagt zich erover dat ze een jaar lang ten onrechte een parkeervergunning heeft gehad en betaald. De vrouw woont sinds een jaar in een nieuw appartementencomplex en heeft direct een parkeervergunning en bezoekerspas aangevraagd. Op de gemeentelijke website staat dat haar woning zich bevindt in een betaald parkerengebied en ook uit telefonisch contact met de gemeente maakt ze dit op. Als de vrouw er later achter komt dat ze voor parkeren in haar straat niet hoeft te betalen, vraagt ze om teruggave van het door haar betaalde bedrag. De gemeente wijst haar echter op een bord aan het begin van haar straat. Daarop staat ‘einde parkeerzone’. De gemeente vindt dat ze daardoor had kunnen weten dat ze geen parkeervergunning nodig had. De vrouw vindt het vreemd dat ze desondanks toch een parkeervergunning kon aanvragen en ook heeft gekregen. En dat de gemeente in de eerdere contacten haar juist op betaald parkeren (in dit gebied) heeft gewezen. Ze wendt zich tot de ombudsman.
In de reactie van de gemeente bevestigt deze dat in de straat van de vrouw geen betaald parkeren geldt, zolang de grond nog in eigendom is van de projectontwikkelaar. Zolang dat duurt, heeft ze voor het parkeren in haar straat dus geen parkeervergunning nodig. De straat maakt echter deel uit van een groter gebied waarvoor wel betaald parkeren geldt. De vrouw kan haar vergunning in dat hele gebied gebruiken. Die uitleg kan de ombudsman volgen. Als er geen plek is in haar straat, kan de vrouw elders in haar wijk parkeren met haar vergunning.
De ombudsman stelt vast dat op de website uitdrukkelijk staat aangegeven dat in het gehele gebied betaald parkeren geldt. Voor de straat van de vrouw wordt geen uitzondering gemaakt. Daarmee is de informatie onjuist/onvolledig. De ombudsman geeft daarom aan de gemeente de aanbeveling om de tekst op de website aan te passen zolang het betaald parkeren niet voor de hele wijk geldt.
De ombudsman constateert dat duidelijk is dat de vrouw in ieder geval op basis van de informatie op de website van de gemeente heeft gemeend een parkeervergunning te moeten aanvragen. Verder lijkt het aannemelijk dat ze er bij het doen van de aanvraag niet door de gemeente op is gewezen dat dit niet nodig was. Immers, als dat wel was gebeurd had ze de aanvraag niet doorgezet. Vanwege het bord in de straat is de gemeente niet bereid de parkeerkosten te vergoeden. Dat vindt de ombudsman jammer. Van de gemeente mag verwacht worden dat ze zich coulant opstelt als zij fouten maakt. Daar lijkt geen sprake van nu de gemeente de kosten voor een achteraf ten onrechte aangevraagde vergunning volledig bij de vrouw neerlegt. Terwijl de gemeente daar met haar informatievoorziening mede debet aan is. Daarom doet de ombudsman de gemeente de aanbeveling om uit coulance in de kosten van de vergunning tegemoet te komen.

De gemeente laat weten de aanbeveling over te nemen. De website wordt aangepast en verzoekster en iedere andere bewoner die de afgelopen jaren (een) parkeervergunning(en) heeft gehad zal het betaalde parkeergeld gerestitueerd krijgen. Om dergelijke situaties in de toekomst te voorkomen wordt ook het systeem aangepast. Daarmee heeft de klacht van verzoekster zin gehad.