Aanvraag spoorloos

Trefwoorden: meerkostenregeling, privacy

Een vrouw krijgt van de gemeente te horen dat haar aanvraag voor de Meerkostenregeling* over 2022 niet is ontvangen en dat de aanvraagtermijn nu is verstreken. Zij vindt dat ze er niet de dupe van mag worden als de gemeente een aanvraag kwijtraakt. Bovendien bevat de aanvraag privacygevoelige informatie over haar gezondheid en financiën die nu mogelijk ingezien kan worden door willekeurige medewerkers. Haar vertrouwen in de gemeente is beschaamd en ze dient een klacht in bij de ombudsman.

De ombudsman constateert dat de vrouw de aanvraag voor de Meerkostenregeling al een paar jaar persoonlijk inlevert bij een balie van de gemeente. Zo ook de aanvraag voor 2022. Deze keer krijgt zij echter geen ontvangstbevestiging mee. Voorgaande jaren kreeg ze die wel. Als zij erachter komt dat de aanvraag kwijt is, dient ze een bezwaarschrift in. Dit wordt niet ontvankelijk verklaard.

Tijdens het onderzoek van de ombudsman laat de gemeente weten dat ontvangstbevestigingen sinds een tijd alleen op verzoek worden afgegeven. Het is geen wettelijke verplichting.Verder beschrijft de gemeente uitvoerig hoe de postprocedure normaal zou moeten verlopen nadat een aanvraag bij de balie is afgegeven. Zij doet haar best om de aanvraag terug te vinden, maar komt tot de conclusie dat de aanvraag inderdaad is zoekgeraakt. De gemeente deelt de mening van de vrouw dat dit niet mag gebeuren en biedt haar excuses aan. De financiële gevolgen worden rechtgezet en de vrouw ontvangt alsnog voor 2022 de tegemoetkoming. De vrouw is blij met de resultaten van het onderzoek.

* Een tegemoetkoming voor aannemelijke meerkosten voor chronisch zieken en beperkten met een laag inkomen.