Trefwoorden: beleid
Een vrouw beklaagt zich erover dat de gemeente in haar wijk te veel parkeervergunningen uitgeeft terwijl daarvoor onvoldoende parkeerruimte is. De parkeerruimte die er is, wordt vanwege werkzaamheden regelmatig in beslag genomen. Als de vrouw uit haar werk komt, zijn de parkeerplekken in de zone waar zij mag parkeren altijd bezet, terwijl op enkele stappen van haar huis, in een andere parkeerzone wel voldoende parkeerruimte is.
De ombudsman kan zich de frustratie voorstellen. Zij is echter op grond van de wet niet bevoegd onderzoek te doen naar algemeen beleid van de gemeente. Wel mag een ombudsman gedragingen die te maken hebben met de uitvoering van beleid onderzoeken.
De ombudsman onderzoekt of dat zo is, maar komt uiteindelijk tot de conclusie dat de grenzen van de zones zijn vastgelegd in de Nadere regels op de Parkeerverordening. Dit is beleid. De ombudsman ziet ook dat het aantal te verstrekken parkeervergunningen in de zone van de vrouw en de zone naast haar, niet zijn gelimiteerd. Ook dit ligt vast in beleid waarin de ombudsman leest dat de gemeente bij de totstandkoming ervan heeft uitgelegd (met aantallen onderbouwd) dat er ruim voldoende parkeerplekken zijn voor alle bewoners met een auto. Het gemiddelde autobezit in deze wijken is namelijk lager dan in andere wijken, leest de ombudsman. De vrouw zou wel een verzoek aan de gemeente kunnen doen om de venstertijden aan te passen. Of de gemeente hiertoe zal overgaan kan de ombudsman niet bepalen.
In de zone van de vrouw is eerder betaald parkeren ingevoerd dan in de zone naast haar. In de naastgelegen zone gelden in overleg met de buurt, andere parkeertijden. Dat betekent dat de vrouw, als zij om 23.30 uur thuiskomt - zoals zij meldde in haar voorbeeld - haar auto rustig in de buurt naast haar kan zetten. Mits ze die de volgende dag voor 16 uur (= start parkeertijd naastgelegen zone) weghaalt.
Tenslotte laat de ombudsman de vrouw weten dat er op grond van het beleid een beroep op een hardheidsclausule mogelijk is, maar dan moet zij aantonen wat haar specifieke situatie zo bijzonder maakt ten opzichte van die van anderen. Het is aan de gemeente om te beoordelen of zo’n beroep op de hardheidsclausule terecht is. Mocht de gemeente dit afwijzen dan heeft de vrouw de mogelijkheid om tegen dit besluit in bezwaar (en eventueel later in beroep bij de rechter) te gaan.