Welkom onder voorwaarden

24.1.005
Trefwoorden: contactmaatregel

Een vrouw krijgt een toegangsverbod tot een gemeentelijke locatie. Voor haar is deze maatregel onverwacht en buitenproportioneel. Het verbod geldt een maand. Ze is weer welkom als er afspraken over de voorwaarden voor haar aanwezigheid zijn gemaakt en zij zich daaraan houdt. De vrouw wil graag in gesprek. Dan blijkt opeens dat ook de locatiebeheerder erbij zal zitten. Dat wil de vrouw niet omdat die haar verschillende keren naar heeft behandeld. Toch blijft de gemeente vasthouden aan een gesprek met ook de locatiebeheerder. Vervolgens hoort de vrouw telefonisch dat het toegangsverbod voor onbepaalde tijd verlengd is. De vrouw dient daarover een klacht in. Over de reactie van de gemeente hierop is ze niet tevreden en ze wendt zich tot de ombudsman.

In eerdere onderzoeken heeft de ombudsman al geconstateerd dat de gemeente toegangsverboden mag opleggen. Wel stelt de ombudsman vast dat dit specifieke toegangsverbod niet goed is gemotiveerd. De gemeente geeft niet aan wat de vrouw feitelijk heeft gedaan en legt ook niet uit waarom dit gedrag tot een toegangsverbod leidt. Ook is niet duidelijk of een toegangsverbod wel proportioneel en dus niet te zwaar is. De ombudsman doet de gemeente dan ook de aanbeveling om het toegangsverbod beter te motiveren. Daarbij wijst de ombudsman ook op het ontbreken van een eindtermijn van de maatregel. Het is goed om aan te geven wanneer de maatregel eindigt of wordt geëvalueerd.
De ombudsman vindt de aanwezigheid van de locatiebeheerder bij een ordegesprek niet onbehoorlijk. De ombudsman ziet ook dat de gemeente de vrouw hierin tegemoetkomt door de voorwaarden waaronder zij weer welkom is op papier te zetten. De gemeente vraagt de vrouw wel om de voorwaarden te ondertekenen. Dat doet ze niet. De vrouw vindt dat deze voorwaarden haar te veel beperken.

In reactie op de aanbeveling van de ombudsman stelt de gemeente tot verbazing van de vrouw én de ombudsman dat het toegangsverbod al een paar maand geleden is opgeheven. Namelijk met de brief met de voorwaarden. Op zich is het fijn dat er geen toegangsverbod meer is, maar de ombudsman laat de gemeente weten dat de communicatie hierover gebrekkig was. In de brief wordt namelijk uitdrukkelijk een handtekening van de vrouw verlangd voor opheffen van het verbod en zij heeft niet getekend. Dat de gemeente de handtekening naderhand toch niet meer nodig vindt, heeft zij de vrouw niet gemeld. Ook de locatiebeheerder weet dat niet. Toen de vrouw vervolgens weer op de locatie kwam, werd haar tot twee keer toe nog steeds de toegang geweigerd. De reden: de vrouw had de voorwaarden niet ondertekend.
Als de ombudsman de gemeente om uitleg vraagt, geeft die aan dat het de keuze van de vrouw is om niet te tekenen. Daarmee kiest de vrouw zelf om niet te willen komen. De gemeente ziet dit dan ook niet meer als een verbod, maar als een ‘welkom onder voorwaarden’. De ombudsman kan de gemeente in deze niet volgen.
Als de vrouw de ombudsman laat weten weer naar de locatie te kunnen, sluit de ombudsman dit dossier.