De “groene muur” van Rianne Krul
‘Het is geen nationaal drama, maar voor mij is het wél een probleem.’
‘Ik keek uit op een mooie groenstrook, maar dat uitzicht veranderde in de loop van tijd in een “groene muur” van dichte en hoge bosschage’, zegt Rianne Krul. ‘Het is geen nationaal drama, maar voor mij is het wél een probleem.’ Ze diende een klacht in bij de gemeente. Wat volgde was een snoeibeurt. Volgens de gemeente was het probleem hiermee opgelost, maar Rianne dacht daar anders over.
Bij wie moet je aankloppen?
‘Met een eenmalige snoeibeurt ben je er niet. Het bosschage groeit gewoon door. De bomen hebben nu al een flinke hoogte, maar straks zijn ze net zo hoog als de bomen bij de flatgebouwen verderop. Vooral als het waaide dacht ik steeds: als dit maar goed gaat… Ik kon er soms niet van slapen. Het hield me erg bezig. Ik wilde er iets aan doen, maar ik had geen flauw idee hoe ik het moest aanpakken. Bij wie moet je aankloppen?’
Plezierig en laagdrempelig
Van een kennis hoorde ze dat je dit soort zaken kunt voorleggen aan de ombudsman. ‘Zij had een paar jaar geleden veel baat gehad bij de ombudsman’, zegt Rianne. ‘Alleen al het idee dat je er niet alleen voor staat gaf rust.’ Het contact met de ombudsman noemt ze ‘plezierig en laagdrempelig’. Rianne: ‘Er is echt naar me geluisterd. In samenspraak met de gemeente is een acceptabele oplossing gevonden. In plaats van de gebruikelijke driejaarlijkse snoeibeurt gaat de gemeente nu jaarlijks snoeien. Ik ben er heel blij mee.’
De tuinaarde van Rutger Meerdorp
‘Mijn mond viel open van verbazing.’
Achter zijn woning heeft Rutger Meerdorp een moestuin ingericht. Voor ophoging en verbetering van de bodem wilde hij acht kub tuinaarde toevoegen. ‘Ik kon de aarde op mijn oprit storten, maar het zou me veel kruiwerk besparen als dit op de gemeentegrond naast de moestuin zou mogen. Ik heb de gemeente gevraagd of het daar een week of drie mag liggen en of daar kosten aan zijn verbonden. De medewerker die mij te woord stond vertelde dat er wél melding van wordt gedaan, maar dat ik niet hoef te betalen. Je verwacht het niet, maar een tijdje later kreeg ik toch een rekening. Mijn mond viel open van verbazing.’
Afspraak is afspraak
Rutger probeerde verhaal te halen. Een paar maanden later was hij nog geen steek verder. ‘Ik was het goed zat’, klinkt het. ‘Ik heb mijn verhaal aan de ombudsman verteld. Ik had ooit ergens gelezen dat je daar met klachten over de lokale overheid terecht kunt. Ik ben blij dat ik die stap heb gezet, want dankzij de inzet en de professionaliteit van de ombudsman kwam er eindelijk beweging in het verhaal. Het gaat niet om een groot bedrag, maar het is het principe dat telt. Als iemand zegt “u hoeft daar niet voor te betalen”, maar je krijgt vervolgens wel een rekening, dan is dat niet netjes. Afspraak is afspraak.’
Een goede aanbeveling
Rutger is blij met de vaststelling van de ombudsman dat je als burger niet de dupe mag worden van onduidelijke informatieverstrekking. Blij is hij ook met de aanbeveling aan de betrokken partijen (gemeente en NBK) om coulant te zijn. ‘Ik ben heel tevreden over de rol die de ombudsman heeft gespeeld’, zegt Rutger. ‘Ik kreeg de aandacht die een grotere zaak ook zou hebben gekregen. Er is onderzoek gedaan, meegedacht en geadviseerd. Het is goed dat er een onafhankelijke partij is die serieus naar je luistert en werk maakt van je probleem.’
Astrid Veldhuis en de brief van de sociale dienst
‘Ik schrok me werkelijk rot’
Astrid Veldhuis kreeg een brief van de sociale dienst waarin stond dat ze bijna 5.000 euro moest terugbetalen vanwege te veel ontvangen TOZO-uitkering (TOZO staat voor Tijdelijke overbruggingsregeling zelfstandig ondernemers). ´Ik schrok me werkelijk rot’, zegt ze. ‘De sociale dienst had eerder aangegeven dat ik naast de terugvordering van TOZO-2 geen andere TOZO hoefde terug te betalen. Ik wist niet wat ik moest doen. Ik kon dit er echt niet bij hebben op dat moment. Ik was herstellende van een vervelende aandoening. Daar had ik al mijn energie voor nodig.’
Een gouden tip
Een vriend adviseerde haar om contact op te nemen met de ombudsman. ‘Hij had daar goede ervaringen mee. Een gouden tip, ik kan het niet anders zeggen.’ Het kwam allemaal goed. En meer dan dat… Het traject dat Astrid samen met de ombudsman aflegde resulteerde ook nog eens in een praktisch advies aan de sociale dienst en in een verbetering van de dienstverlening. Astrid legt het uit. ‘Bij het afbetalen van de TOZO-2-uitkering krijg je geen overzicht van betaalde - en nog openstaande kosten. Je weet op een gegeven echt niet meer wat je nou hebt betaald.’
Ambtelijke wereld
‘Je ziet door de bomen het bos niet meer. Waarom worden er geen overzichten gestuurd? Net als bijvoorbeeld energiebedrijven doen. De ombudsman heeft dit aan de sociale dienst voorgesteld. Zij hebben dit meteen opgepakt. Ik vind dat heel positief.’ Volgens Astrid is de doornsnee burger niet thuis in de ambtelijke wereld, inclusief alle regels en bepalingen die daarbij horen. ‘Dat werkt ontmoedigend, zo van: laat maar zitten, want ik zou niet weten hoe ik mijn klacht op de juiste plek krijg. Daarom is het zo waardevol dat er een onafhankelijke organisatie is die een luisterend oor biedt.’
Namen zijn in alle interviews aangepast.