Trefwoorden: beleid, parkeren
Een flatbewoonster meldt zich bij de ombudsman omdat ze de huur voor een parkeerplaats bij haar flat niet kan betalen. Sinds kort geldt in haar wijk betaald parkeren. Ze krijgt echter van de gemeente geen bewonersvergunning om op straat te mogen parkeren omdat ze bij haar woningcorporatie een parkeerplaats kan huren. De huur van zo’n plek is echter 180 euro per jaar terwijl de bewonersvergunning 50,76 euro per jaar kost. Met alleen een uitkering is dat laatste bedrag voor haar wel haalbaar, het eerste niet. De vrouw heeft de gemeente hierop aangesproken maar die houdt vast aan de regels.
De ombudsman constateert dat de gemeenteraad op 28 april 2021 heeft besloten dat onder andere voor de wijk waar de vrouw woont, betaald parkeren wordt ingevoerd. In de aanpassing van de nadere regels op de parkeerverordening gemeente Groningen 2019 is uitdrukkelijk bepaald welke adressen niet in aanmerking komen voor parkeervergunningen. Dat geldt onder andere voor de bewoners van de flat van de vrouw. Dat zij geen recht heeft op een parkeervergunning, is dus gemeentelijk beleid. Een ombudsman is niet bevoegd om onderzoek te doen naar klachten over het gemeentelijk beleid.
Wel ziet de ombudsman dat door een van de fracties in de gemeenteraad vragen zijn gesteld over de door de vrouw aangekaarte kwestie. En hoewel het college aangeeft dat de verhuurder (de woningcorporatie) de prijs bepaalt voor het parkeren op eigen terrein wil het college hierover toch contact opnemen met de corporaties. De uitkomst hiervan moet worden afgewacht.