Trefwoorden: reactietermijn, hulp, ondersteuning
Een man meldt zich bij de ombudsman. Hij vertelt dat zijn dochter, zoals hij vreesde, een einde aan haar leven heeft gemaakt. De man zoekt gerechtigheid en wil een procedure voeren tegen de organisatie waar zijn dochter in behandeling was. Ook is hij een procedure gestart tegen de bewindvoerder, door wiens toedoen zijn dochter uit haar huis is gezet. In deze laatste zaak heeft de rechter uitspraak gedaan, maar daar is de man het helemaal niet mee eens. Hij heeft echter niet voldoende geld om deze procedure verder te voeren. Daarom heeft hij enkele weken daarvoor aangeklopt bij WIJ en zijn verhaal gedaan. Het zou worden doorgegeven aan zijn contactpersoon. Omdat vervolg uitblijft, is de man enkele dagen voor zijn telefoontje met de ombudsman weer naar WIJ gegaan en heeft hij opnieuw zijn verhaal verteld. Maar ook nu is er nog geen contact met hem opgenomen.
Gezien de ernstige ervaring van de man en zijn contactpogingen met WIJ neemt de ombudsman direct contact op met de WIJ-manager. De manager laat de volgende dag al weten dat er nog dezelfde week 2 medewerkers bij de man op huisbezoek zullen gaan.
De man laat per ommegaande weten ontstemd te zijn dat de ombudsman niet met hem in gesprek gaat.
Daarop legt de ombudsman uit dat zij geen bevoegdheid heeft om klachten over de rechtbank te behandelen en dat zij ook geen hulp kan bieden bij zijn problemen. Een gesprek is om die reden niet zinvol en kan zelfs verwachtingen wekken die niet waargemaakt kunnen worden. Dat heeft de ombudsman willen voorkomen omdat de man genoeg op zijn bord heeft.
De ombudsman heeft er in zijn geval alleen voor kunnen zorgen dat het contact met WIJ hersteld werd en dat is gelukkig goed opgepakt. De man heeft laten weten erg tevreden te zijn over het gesprek met de WIJ-medewerkers. Dat is mooi, maar desondanks blijft de man ontevreden dat hij geen gesprek heeft gehad met de ombudsman.