Trefwoorden: klachtbehandeling, informatieverstrekking,Diftar
Een man vraagt de gemeente hoeveel Harense huishoudens vanaf 2021 meer moeten gaan betalen. Vanaf dat moment wordt de afvalstoffenheffing niet meer gebaseerd op het Diftar-systeem* maar op een vast tarief afhankelijk van de grootte van het huishouden. De gemeente meldt de man dat er bij haar geen informatie beschikbaar is over de extra kosten per individueel huishouden. Zij beschikt ook niet over “de data” om een dergelijk overzicht te maken. Wel heeft de gemeente een overzicht gegeven van de gemiddelde gevolgen voor een-, twee en driepersoonshuishoudens. Verder heeft de gemeente de man gemeld dat het Noordelijk Belastingkantoor (NBK), dat namens de gemeente de afvalstoffenheffing berekent en int, over deze gegevens zou kunnen beschikken. Bij navraag door de gemeente hoorde zij van het NBK dat deze pas beschikt over deze gevraagde data als de aanslag Diftar 2020 en de afvalstoffenheffing 2021 zijn opgelegd. De man voelt zich door de verwijzing naar het NBK van het kastje naar de muur gestuurd.
De ombudsman stelt een onderzoek in en komt tot de conclusie dat bij de gemeente wel de afvalgegevens beschikbaar zijn (aantal opgehaalde kilo’s in 2020). Ook kent de gemeente het aantal personen per huishouden (van belang voor de afvalstoffenheffing in 2021). Zij beschikt echter niet over een berekeningssysteem om deze gegevens om te zetten in geld. Want daar gaat de vraag van de man over. Het NBK laat weten voor het antwoord op deze vraag een aparte query (onderzoeksvraag) te moeten maken. Dat kan pas nadat de Diftar 2020 en de afvalstoffenheffing 2021 door het NBK zijn berekend.
De ombudsman oordeelt op basis van deze uitleg dat de verwijzing van de gemeente naar het NBK niet onbehoorlijk was. Op de vraag of de gemeente deze informatie niet zelf nodig heeft bij de beleidskeuze voor het afvalbeleid, laat de gemeente weten dat het verschil tussen vastrecht en Diftar niet van direct belang voor de keuzes (o.a. wel of geen Diftar) is. De afvalstoffenheffing moet altijd 100% kostendekkend zijn. Bij het opstellen van het afvalbeleid maakt de gemeente gebruik van een groot aantal parameters om de gevolgen te meten, o.a. financiële parameters. Het afvalbeleid moet wel betaalbaar blijven, maar er wordt niet op huishoudenniveau gekeken wat de consequenties zijn. Er wordt gewerkt met gemiddelden en dat wordt meegenomen in de besluitvorming. De ombudsman kan de uitleg volgen waarom het specifieke overzicht waar de man om heeft gevraagd niet nodig is.
*Diftar staat voor gedifferentieerd tarief. Inwoners betalen voor de hoeveelheid afval die ze aanbieden.